Recensie Loopneus

De Spiegel, Loopneus (6 maanden – 4 jaar)
In de opera van vroeger kwamen er geen smartphones aan te pas. Dat krijgen we te horen, voor we binnengaan, als reden om de smartphones af te zetten. En wat krijgen we te horen en te zien? Opera-aria’s én smartphones. Aria’s zijn te verwachten, maar smartphones? Gelukkig krijgen de kleintjes en de volwassenen geen flitsende beelden opgedrongen, en bepalen de smartphones niet de hele voorstelling. Beelden, op schermen en op (masker)gezichten glijden langzaam, in een strak, maar afwisselend ritme, in elkaar over. De ene keer zijn het bijvoorbeeld de echte ogen van de zangers, een andere keer zijn het ogen op een smartphone die voor het gezicht gehouden worden, dan weer wordt met een tapijt en een bol een groot oog gecreëerd, en wat later flitsen vele ogen over een groot scherm.

De voorstelling begint eigenlijk met de neus. De loopneus uit de titel heeft geen snotverkoudheid, maar beweegt zich vrij over de scène, in allerlei formaten. De zangeres snift, de celliste doet haar na, de gitarist wil ook wel iets ruiken, met een smartphone maken ze voor zichzelf andere neuzen, spelen ze als het ware een neusje-wissel-spel. De zangeres zingt een aria, de anderen ondersteunen haar muzikaal en zingen mee. Een grote neus gevouwen met een groot tapijt snuift eens diep, richt zich op, en gaat zoals de neus uit het gelijknamige verhaal van Gogol op ontdekkingstocht. Hij gaat niet op zoek naar een stad of een plek binnen de locatie, maar naar de andere zintuigen. Samen maken ze een heus gezicht. Zo komen ogen, mond, oren aan bod, zowel reëel als op telefoonschermpjes, op tablets, op kleine en grote schermen. Dat alles gebeurt in een strakke compositie, niet te snel, niet te langzaam, voor iedereen aantrekkelijk en behapbaar, en ondertussen passeren delen van aria’s uit opera’s van onder andere Purcell, Offenbach, Delibes, Bizet, Sjostakovitsj. Speels, fris, licht. Helene Bracke die zelf meezingt, maakte een alleraardigste mooie voorstelling voor de allerkleinsten. Naar de artistieke filosofie van De Spiegel, om ook voor de allerkleinsten muziek, beelden en objecten als volwaardige kunst te brengen.